Umut kırıntısı kaybolur ufukta,
Karanlık çöker ruhuma bir batağa
Çaresizlik zinciri sarar her yanımı,
Boğuluyorum sessiz bir çığlıkta.
Gözyaşlarım akar durmadan sel gibi,
Yalnızlık yakar kalbimi bir kor gibi.
Dualarım yankılanır boşlukta,
Cevap bulamaz bu çaresizliğe.
Güç tükenir, umut solar dallarında,
Hayatın yükü ağır basar omuzlarında.
Çıkış arar gözler karanlığın içinde,
Bir ışık arar ruhun derinliğinde.
Belki bir gün kırılır çaresizlik zinciri,
Belki bir gün doğar umut ışığı.
O güne kadar savaşır yüreğin,
Çaresizlik denizinde yalnız ve sessizce.
