Ellerim uyuşuk
Zihnim serbest
Kalemimden ediyor
Dertler beni derdest
Kızarık ucu sönüyor
Gecenin karanlığı çökerken
Köhne bir pencereden
Güneş doğuyor
Harflerin sonunu saydığım heceler
Aklımda beliriyor hiç bilmediğim kelimeler
Bu satırlar çok uzun dercesine gelirler
Sabahları sabah ettiğim geceler
Ne yazdığımı unutacağım
Ne hissettiğimi kalemimden kusacağım
Son nefesi ciğerlerime çekip
Kötü havayı soluyacağım
