Kollarım güçlü ama yorgun
Zihnim karışık fakat durgun
Bildiğim bir okyanustayım
Bu kez, kaybolmaya değil
Yolumu bulmaya kulaç atıyorum

Varış noktam yok
Bir liman aramıyorum
Çünkü ben bu denizleri
Sizlerden iyi biliyorum

Fırtınada kaybolacak yelkenler
Açlıktan ölecek geminin tayfası
Pusula hiç doğruyu göstermeyecek
Ve ben, gemim batınca
Yüzerek devam edeceğim

Kollarım yorgun bu okyanusta
Zihnim alışık yalnızlığa
Ve ben, korkmuyorum ölmekten
Buralara yüzerek geldim