Mehtap Şafak ESEN
Aileyi en basit haliyle tanımlamak gerekirse, toplumun en küçük yapı birimi diyebiliriz ve kimse de buna itiraz etmez herhalde. Söz konusu yapı birimini oluşturanlarsa klasik deyişle; anne – baba ve çocuk / çocuklar denir. Peki buna itiraz eden var mı? Ben ediyorum.
Ebeveynlerden biri eksik olduğunda ve hatta birden fazlası “eksik aile” tanımına daha acımasız ifadeyle “parçalanmış aile” kategorisine dahil edilip mutlu aile tanımından epeyce uzaklaştırılıyor. Ben buna da katılmıyorum.
Toplumun öğretilerine göre; aile bireyleri tamsa o aile mutludur. Bu durum mutlu olmalarına kâfi ve bu tablo mutlu aile olmaya yeter. Oysa mutluluk nicelikli bir duygu değildir.
Peki mutlu olmak ne demek?
Birey kendini gerçekleştirebiliyorsa, kendi ihtiyaçlarını kimseye muhtaç olmadan kendisi giderebiliyorsa, öz saygısı ve öz şefkati yüksekse, empati becerisi gelişmişse, hayattan zevk almasını biliyorsa, küçük şeylerle bile doyuma ulaşabiliyorsa mutluluğu hemen yakalar, mutsuzluktan da ders çıkarmayı bilir. Böyle biri ister çocuklu ister çocuksuz ya da eşsiz olsun kendine yeter. Bekar ebeveyn olsa da mutlu bir aile olmayı becerir. Çocuksuz karı-koca olsa da patili dostuyla yaşasa da hatta bir başına bile olsa yuvası sıcacık olur ve mutlu bir ailesi vardır.
Mutlu aile olmak için ebeveynler ve çocuk yeterli olmayabilir. Şayet ebeveynlerden biri eksik olduğu halde kişi kendini gerçekleştirebilmişse kişi gerçekten mutlu bir yuva kurabilir. Fakat kişi ya da kişiler kendilerini gerçekleştirememişse, şartlar ne olursa olsun bu tür aileler mutluluğu hep reddederler.
Mutlu ailenin olmazsa olmazı, kaliteli iletişim, doğru sevgi ve korku barındırmayan saygıdır. Bu üçünü sağlam zemine oturtan kişiler hayatın güzelliklerine yüreğini ve niyetini açar ve yaşamı hep pozitif yönde gelişir.
Sözde eksik ya da parçalanmış aile olarak tanımlanan ailelerde dahi etkili iletişim bağı kurulduysa, sevgi ve saygı sağlandığı sürece ayrı evlerde büyüyen çocuklar, her zaman toplum içinde saygılı, öz güvenli, öz şefkatli bireyler olarak karşımıza çıkar.
