Kurtarıcım
Hikayemin mimarı
Tek göz ağrım
Varlığımın temel taşı
Günden güne eriyor
Dünyadaki tek eyvallahım
Gözlerimin önünde
Bir Çınar soluyor
Gölgesinde büyüdüğüm ağaç
Köklerinden eriyor
Tek yaptığım, öleceğini bile bile
Her gün onu sulamak
Sohbetimden mahrum etmemek
Ve gözünü arkada bırakmamak
Bağlı ellerim ve korkak gözlerim
Bildiğim sonuca hazırlıksızım
Çünkü onun da bildiği gibi
Ben onsuzluğa hazırlıksızım
Ne yaparım neye dönüşürüm
Ondan sonra kime susarım
Kimi dinlerim bilmiyorum
Belki her gün kendimle dövüşürüm
Ya da tutamadığım
Bir canavara dönüşürüm
