Avrupa kıtası, İmparator Napolyon Bonapart'ın yükselişi ve yayılmacı politikaları nedeniyle bir kez daha savaşın içinde. İngiltere'nin uzun süredir devam eden muhalefeti ve Avusturya'nın intikam arayışı, Fransa İmparatorluğu'na karşı Beşinci Koalisyon'un kurulmasına yol açtı. Bu yeni ittifak, Napolyon'un Avrupa üzerindeki hakimiyetini kırma ve kıtada yeni bir güç dengesi oluşturma amacını görev edindi.
BEŞİNCİ KOALİSYONUN OLUŞUMU
Beşinci Koalisyon'un temelleri, Napolyon'un İber Yarımadası'ndaki müdahaleleri ve İspanya'daki direnişin giderek artmasıyla atıldı. İngiltere, bu durumu Napolyon'a karşı yeni bir cephe açmak için bir fırsat olarak gördü ve diplomatik girişimlere başladı. Avusturya İmparatorluğu ise Austerlitz (1805) ve Jena-Auerstedt (1806) savaşlarında aldığı ağır yenilgilerin ardından Fransa'ya karşı duyduğu kini canlı tutuyordu. İmparator I. Francis, ordusunu yeniden yapılandırarak ve müttefik arayışına girerek, Napolyon'un gücüne bir kez daha meydan okumaya kararlıydı.
SAVAŞIN BAŞLAMASI
1809 yılında, Avusturya'nın beklenmedik bir şekilde Fransa'ya savaş ilan etmesiyle Beşinci Koalisyon fiilen kuruldu. Avusturya ordusu, Arşidük Charles komutasında Bavyera'ya doğru ilerleyerek, Napolyon'u şaşırttı. Ancak Napolyon, hızlı bir şekilde ordusunu toparlayarak Almanya'ya geldi ve Eckmühl Muharebesi'nde Avusturya kuvvetlerini mağlup etmeyi başardı. Bu zafer, Fransız ordusunun Viyana'ya doğru sıkıntısız bir şekilde ilerlemesinin önünü açtı.
VİYANA DÜŞTÜ
Viyana'nın düşüşü, Koalisyon güçleri için önemli bir darbe oldu. Ancak savaş henüz bitmemişti. Arşidük Charles komutasındaki Avusturya ordusu, Tuna Nehri'nin kuzey kıyısında güçlü bir savunma hattı oluşturdu. Napolyon, nehri geçerek Avusturya ordusunu Asparn-Essling Muharebesi'nde (Mayıs 1809) yenmeye çalıştı. Bu muharebe, Napolyon'un askeri kariyerinde nadir görülen bir yenilgiyle sonuçlandı. Fransız ordusu ağır kayıplar verdi ve geri çekildi.
Asparn-Essling Muharebesi, Koalisyon güçlerine moral verdi ve Napolyon'un yenilmezliği efsanesine gölge düşürdü. Ancak bu durum uzun sürmedi. Napolyon, takviye kuvvetlerle birlikte tekrar Tuna Nehri'ni geçti ve Temmuz 1809'da Wagram Muharebesi'nde Arşidük Charles'ı kesin bir yenilgiye uğrattı. Bu muharebe, Beşinci Koalisyon Savaşı'nın önemli bir dönüm noktası oldu.
BARIŞ SÜRECİ
Wagram'daki yenilginin ardından Avusturya, Fransa ile barış görüşmelerine başlamak zorunda kaldı. 14 Ekim 1809'da imzalanan Schönbrunn Antlaşması ile Avusturya, önemli topraklarını Fransa'ya ve müttefiklerine bıraktı. Ayrıca, Fransa'ya büyük bir savaş tazminatı ödemeyi kabul etti. Bu antlaşma, Beşinci Koalisyon'un dağılması ile sonuçlandı.
Beşinci Koalisyon Savaşı, Napolyon'un gücünün zirvesinde yaşandı. Fransa İmparatorluğu, kıta Avrupa'sının büyük bir bölümü üzerinde hakimiyet kurdu. Ancak İspanya'daki direnişin devam etmesi ve İngiltere'nin denizlerdeki üstünlüğü, Napolyon için kalıcı bir barışın zor olacağına işaret etti. Beşinci Koalisyon'un başarısızlığı, Napolyon'a karşı yeni ittifakların kurulmasının ve mücadelenin devam edeceğinin işaretiydi. Avrupa, Napolyon'un ihtişamının gölgesinde, gelecekteki çatışmaların ve yeni koalisyonların beklentisiyle yaşamaya devam etti.
