Bir minik bebek misali
Kollarımın arasında
Teninde bir cennet gizli
Bütün bu kargaşanın ortasında
Gözleri dünyaları saklıyor
Gözleri bildiğim en parlak taş
Gülüşünü görse Ay kıskanır
Sanki her gün güneş
Tenine değmek için can atıyor
Ben ise sıcağını kıskanıyorum
Görülen her savaşta
Bir kan izi daima bulunurmuş
Her gölgenin yok olduğu anda
Bir güneş parlarmış
Ben bilmediğim coğrafyalara
Hayaliyle yaşadım
Sonunda hak ettiğimiz
Cenneti bulduk ellerimizde
Nefeslerimiz karışırken
Gece gün gibi parladı