1930'ların ortası Ankara'da iktisadi ve içtimai hayatı anlatmaya, yazmaya devam ediyoruz.
Bu bölümde 1914-1930 yılları yaşam ve hayat pahalılık göstergeleri ilginizi çekecektir.
İyi okumalar diliyorum.
Burada en mühim iktisadi hadise, Hükümet merkezi olduktan sonra şehirdeki arazi fiyatının, ev kiralarının pek fazla yükselmiş olmasıdır. Buna bir de zaruri ihtiyaç fiyatlarını ilave etmelidir. İlk zamanlarda, ev bulmak müşküldü. Zaten fazla nüfusa göre ev yoktu, bir tek odanın kirası 20 - 30 lira arasında idi. Orta halli bir evin kirası en aşağı 40 - 50 lira arasında idi. Bu gün evler oldukça çoğalmış ve bu sene kiralarda bir parça hafiflemiştir.
Şehrin kalabalık, merkez yerlerinde dükkân ve ev kiraları daha fazladır.
Günden güne büyüyen şehirde fiyatların semt semt değişmesi, her sınıf halkın kendisine mahsus mahallelerde oturup yerleşmesi, her taraftan gelen yeni nüfus kalabalığının ayrı birer içtimai muhit yaratması, Ankara'yı yepyeni bir medeni şehir haline koymuştur. Bu itibarla aile iktisadiyatı da bu yaşayışa göre pahalılıktan müteessir olmaktadır. Cebeci, İsmet Paşa, Atıf Bey semt ve mahalleleri ve eski şehrin büyük bir kısmı memur ve esnaf ailelerile doludur. Yenişehir'de ve bağlarda, apartmanlarda yüksek maaşlı veya zengin aileler oturur. Karaoğlan çarşısı ile hâl fiyatları Saman Pazarı ve Salı Pazarı mıntıkalarından fiyatça daha farklıdır. Bu münasebetle "Ankara'da hayat bahalılığı"na ait bir istatistiği buraya ilave ediyorum:
